Co roku na Festiwalu Literackim „Preteksty” zmieniają się, co oczywiste, zaproszeni goście – pisarki i pisarze, ale jedna rzecz jest stała – Teatr Wszelki Wypadek. Spektakle Tomasza Kujawskiego, interpretujące ważne teksty literatury, co roku licznie przyciągają festiwalową publiczność. Tak było i tym razem – leżakowa widownia Latarni na Wenei zapełniła się całkowicie. Deski Latarni po raz kolejny zmieniły się w teatralną scenę. A dokładnie w scenerię szpitala psychiatrycznego, bo tam odbywa się akcja opowiadania Czechowa „Sala nr 6”, które teatralnie przetworzył ze swoimi aktorami Tomasz Kujawski. Ascetyczna scenografia, światło i aktorzy – te skromne środki przeniosły publiczność w zgrzebne realia rosyjskiego szpitala. I – jak to u Czechowa – w sam środek ludzkiego dramatu. Jak zachować spokój wewnętrzny, gdy świat i ludzie naokoło mają wobec nas złe plany? Czym jest stoicka postawa wobec życia, gdy system w którym żyjemy jest opresyjny i totalny, niczym szpital psychiatryczny. Jak zachować w takim świecie wrażliwość i godność? Bunt u Czechowa jest niepozorny i cichy, a w zderzeniu z tępą siłą i ambicjami maluczkich, okazuje się zwycięstwem jedynie moralnym. Gra aktorska i mocna wymowa tekstu Czechowa przemówiła do gnieźnieńskiej publiczności. Dowodem – gromkie oklaski.

Kto nie widział wczorajszego spektaklu, ma jeszcze jedną okazję – 10 września, na zakończenie Pretekstów, Tomasz Kujawski, tym razem nie w plenerze, a w Sali Kominkowej Starego Ratusza, wystawi „Pasterza”.

„Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego”