„Ulicę Tumską znam od dzieciaka, chociaż na własnych zasadach zacząłem ją przechodzić (zwiedzać?) dość późno. Jako dzieciak ze Skiereszewa było tam trochę za daleko, no i zdarzyło mi się tam kiedyś zgubić, popłakać i poprosić o pomoc miłą panią, która zaprowadziła mnie na dwójkę czy siódemkę (wtedy autobusy jeździły jeszcze przez rynek – to było dawno temu, jakby co). Później każda moja wizyta na rowerze „w mieście” wiązała się z przejechaniem tą ulicą, mam więc do niej raczej miły stosunek. Jak to w życiu – czasem z górki, czasem pod górkę. Możliwość pracy nad Tumską z młodymi ludźmi była świetnym wyzwaniem. Okazało się, że niektórzy czuli się z nią całkiem zakumplowani, dla innych (na przykład dojeżdżających do szkoły) było to jedno z pierwszych spotkań. Wspólnie ze super drużyną (bardzo różnorodną) oddaliśmy skromny hołd tej małej ulicy ze sporą historią. Bo skoro stoi na niej piramida, to coś musi być na rzeczy. Zapraszam wszystkich do obejrzenia wystawy. Można znaleźć na niej zdjęcia i teksty studentek oraz osób z II LO, a także tekst Jarka Mikołajczyka i mój (tzw. okolicznościowy) wiersz. Anna Kurzeja-Pluta, nauczycielka klasy z którą miałem przyjemność pracować, też podzieliła się swoimi wrażeniami z naszego spaceru. pozdrowienia, TU|mska”.