Mistrzowskie kreski, rzecz o ilustracji – Bohdan Butenko

Dzisiejszy wstęp zapowie najbardziej nagradzanego polskiego grafika i ilustratora – Bohdana Butenkę, który ma w dorobku zarówno opracowania graficzne książek innych autorów, jak i swoje własne. Jest twórcą plakatów filmowych, scenografii telewizyjnych (m. in. dla Kabaretu Starszych Panów), autorem projektu statuetki Donga (nagrody przyznawanej przez Międzynarodową Izbę ds. Książek dla Młodych – IBBY), projektantem lalek i dekoracji dla teatrów lalkowych. To również jeden z najbardziej rozpoznawanych i cenionych przez czytelników twórców.
Karierę zawodową rozpoczął w 1955 roku od posady redaktora naczelnego w Naszej Księgarni, współpracował z czasopismami dla dzieci i młodzieży „Misiem”, „Świerszczykiem”, „Płomykiem”, „Światem Młodych”. Przygody Gapiszona, Kwapiszona, Gucia i Cezara, których czytelnicy poznali w latach 60. i 70. doskonale odnajdują się na bieżącym rynku wydawniczym. Zresztą nie tylko te dzieła ilustratora doczekały się wznowień. Butenko stworzył niepowtarzalny sposób graficznej komunikacji z czytelnikiem: prosty, czytelny, wyjątkowo sugestywny i ujmujący humorem. Jego odbiorcami stali się zarówno mali i duzi. W czasie pracy nie robił przerw, dbał o każdy szczegół wydawanej pozycji, a jego znajomość poligrafii sprawiała, że gotowy produkt – książka, była dokładnie taka – jaką zaprojektował. Jeśli w trakcie pracy zdarzyło się wykoncypować inny, lepszy pomysł na dzieło, nie wahał się zaczynać od nowa. Swoje prace podpisywał charakterystycznym „Butenko pixit”.
Otrzymał 12 nagród za całokształt pracy twórczej w tym m.in. nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Ilustrowane przez niego książki siedmiokrotnie otrzymały nagrody i wyróżnienia w konkursie na Najpiękniejszą Książkę Roku. Był laureatem nagród zagranicznych. Wiadomość o jego śmierci zasmuciła miłośników jego twórczości jesienią zeszłego roku.

 

 

Zapraszamy, na inne wpisy z naszego ilustracyjnego cyklu:

Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji – Hanna Czajkowska

Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji – Henryk Jerzy Chmielewski, czyli Papcio Chmiel

Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji – Aleksandra i Daniel Mizielińscy

Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji – Janina Krzemińska

Nowy cykl “Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji” – Jan Marcin Szancer

Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji – Henryk Jerzy Chmielewski, czyli Papcio Chmiel

Dziś będzie o legendzie polskiego komiksu, twórcy przygód zwariowanej trójki bohaterów z szympansem Tytusem na czele. Henryk Jerzy Chmielewski – grafik, rysownik i publicysta, bardziej znany swoim czytelnikom jako Papcio Chmiel, zasłynął głównie dzięki serii komiksów „Tytus Romek i A’Tomek”. Cykl od momentu pojawienia się w czasopiśmie „Świat Młodych”, czyli od 1957 roku, do dnia dzisiejszego zjednał sobie rzesze fanów i stał się kultowym elementem popkultury. Na książeczkach z historiami o niesamowitych przygodach przyjaciół Romka i A”Tomka, a także szympansa Tytusa, którego „uczłowieczanie” jest tematem przewodnim cyklu, wychowały się całe pokolenia polskiej młodzieży. Należy przy tym nadmienić, że łączny nakład „Tytusów” przekroczył 11 milionów egzemplarzy! Papcio Chmiel przez lata bawi swoich czytelników formą i treścią. Na kartach komiksu roi się od humoru i pomysłów wykraczających daleko poza granicę praw fizyki. Wynalazki takie jak: Trąbolot, Prasolot, Gangsterolot, pigułki potrafiące zmieniać wielość, wygląd czy samopoczucie, maszyny do przenoszenia w czasie i przestrzeni, których autorem był słynny prof. T. Alent rozpalały umysły młodych czytelników do czerwoności. Artysta (dziś 97 letni!) nigdy tak naprawdę nie przestał tworzyć kolejnych historii ze sławną trójką. Ostatnim wydanych dziełem z 2015 roku jest „Elemelementarz”, mający wspomóc w nauce Tytusa – 57-letniego pierwszoklasistę.
Warto dodać, iż Henryk Jerzy Chmielewski brał udział w Powstaniu Warszawskim (pseudonim „Jupiter”), za który został odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym. Jest Kawalerem Orderu Uśmiechu. Ma na swoim koncie wiele nagród i odznaczeń m. in. Złoty Medal “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

 

 

Zapraszamy, na inne wpisy z naszego ilustracyjnego cyklu:

Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji – Aleksandra i Daniel Mizielińscy

Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji – Janina Krzemińska

Nowy cykl „Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji”

Mistrzowskie kreski: rzecz o ilustracji – Aleksandra i Daniel Mizielińscy

W dzisiejszym ilustracyjnym kąciku niezwykła para współcześnie tworzących grafików – Aleksandra i Daniel Mizielińscy. To wyjątkowo utalentowany duet artystyczny tworzący nietuzinkowe dzieła sztuki ze sporym sukcesem na całym świecie. Są twórcami szerokiego zasięgu: projektują strony internetowe, gry, czcionki, są autorami okładek książek i ich opracowań graficznych. Z ich studia dizajnerskiego Hipopotam Studio, którego dyrektorami artystycznymi są do dziś, pochodzi portal „Pica Pic”, który za pośrednictwem zdigitalizowanych gier ręcznych pozwala na powrót do czasów PRL-owskich gier na małych konsolach.
Jednak największe osiągnięcia na koncie Mizielińskich to książki, których są autorami – od a do z; od konceptu do ostatniej kreski. Wszystkie doskonale przemyślane i zaprojektowane. Każda to małe dzieło sztuki. Dowodzą zamiłowania autorów do koloru, szczegółu i zabawy formą. Są nie tylko znakomite od strony wizualnej, ale niezwykle pomysłowe w łączeniu zabawy z edukacją.
To jeden z powodów ich ogromnego sukcesu – bo książki Mizielińskich można znaleźć w księgarniach na całym świecie. Przede wszystkim bestsellerowe „Mapy” – wielkoformatowa (jak na książkę) publikacja zawierająca 51 dużych map, które za pomocą ilustracji prowadzą przez 42 kraje na sześciu kontynentach. „Mapy” wydano, w odpowiedzi na zapotrzebowanie zagranicznego rynku wydawniczego, aż w 3 różnych edycjach. Nie tylko mali i więksi czytelnicy doceniają prace polskiego duetu ilustratorów. Mizielińscy to także laureaci licznych nagród i wyróżnień, w tym prestiżowego międzynarodowego Bologna Ragazzi Award 2010 za książkę „Co z Ciebie wyrośnie?” oraz francuskiej nagrody Prix Sorcières 2013 i włoskiej Premio Andersen 2013 właśnie za wspomniane „Mapy”.